En dan ... kleertjes maken à volonté zonder telkens opnieuw te moeten uittekenen en knippen.
Nu was het de beurt aan tricot, tricot en tricot.
Als ik de overlock gebruikte, dan kon ik het van de eerste keer goed doen, dacht ik bij mezelf.
Zondag was ik lekker egoïstisch en besloot ik er een naaidagje van te maken. Gelukkig stribbelde niemand echt tegen en kon iedereen zich die dag op zijn eigen manier bezig houden.
We begonnen met goede moed aan het omkeerbare topje uit SVDHZ.
Die goede moed zakte al gauw in de schoenen toen ik bij de vijfde stap ongeveer vast zat en maar niet zag hoe ik in godsnaam de armsgaten kon dicht krijgen. En proberen en proberen maar, maar niets lukte.
Bon, aan de kant dan maar.
Om over te gaan tot de Julia-sweater van Compagnie M. Wat een heerlijk patroontje. Een meisjestrui maar toch zo een beetje stoer. Gelukkig dacht de dochter er hetzelfde over.
Ze had zelf de stof gekozen bij FRAMALO.
Het werd de versie met het valse knopenpad.
Dan was het de beurt aan mezelf. Ik kocht via de facebookgroep 'handwerk' een patroontje voor een tshirt 'Doris'.
Dit werd het resultaat :
Ikke heel tevreden!!!
Oh ja ik zou het bijna vergeten. Ondertussen lag daar wel een omkeerbaar topje te roepen om afgewerkt te worden.
Raar mar waar maar tijdens mijn slaap kreeg ik een inval. Ik had dus gewoon mijn stof niet goed gelegd zodat het inderdaad niet mogelijk was de juiste stappen te volgen in het boek.
Eerst een dagje werken en dan vanavond de final touch. De nachtelijke gedachten waren de goeie.
Het werd nog even spannend om het geheel onderaan te sluiten. Opnieuw wat gepeins. Gelukkig moest ik er niet opnieuw een nachtje over slapen.
De dochter was heel tevreden over het resultaat. De effen kant werd opgeleukt met een flockje van op het stoffenspektakel (en die ik binnenkort ook zelf hoop te maken met mijn nieuw speeltje : de cameo silhouette).
Voila de tricot tweedaagse zit er op. Nu op naar het katoen. Maar eerst een beetje de strijk wegwerken en het huis op orde zetten.
Tot naais!
