De voorbije maanden stonden in het teken van de eerste communie van de dochter. Er werd genaaid en gezwoegd. Even aan de kant gelegd, getwijfeld. Getornd en gezucht.
Maar op de dag zelf was ik wel supertrots.
Beetje bij beetje komen hier de foto's (beetje tussendoor zodat er tijd overblijft om te naaien).
Een stemmetje in mezelf wou alle kleren voor de eerste communie zelf maken. Ook van de man. Alles was een beetje te veel maar een hemd dat wou ik toch zeker doen. Gewoon al eens voor de ervaring.
Ik had al een aantal vinkenhemdjes van La Maison Victor gemaakt en dacht bij mezelf : 'dat moet toch een beetje hetzelfde zijn, alleen dan in het groot'.
Samen met de naaijuf werd de juiste maat gekozen aan de hand van een passend hemd uit de kast. Een en ander werd aangepast.
Maar ... dan had ik plots genoeg van de eerste communie-naaisels. De man gaf aan dat een hemd voor hem echt niet hoefde.
Dus naaide ik een tijdje andere dingen (hihi : voor mezelf : een lotta rok en een julia sweater - zie daarover later).
Maar het liet me niet los. Twee weken voor de eerste communie kreeg ik het toch niet uit mijn hoofd. Op een avond begon ik eraan en twee avonden later lachtte een prachtig hemd naar mij.
Trots werd het in de naailes getoond. Tot daar ontdekt werd dat ik de manchetten niet in spiegelbeeld aan het hemd had vastgemaakt.
Twijfel, ... losmaken of niet.
Ma bon, dan toch maar getornd en uiteindelijk was het helemaal perfect.
De man straalde op het feest - en ik ook; Er zullen er misschien nog volgen - alleen is het soms wat moeilijk om voor de man geschikte stofjes te vinden.
Tot gauw
Super mooi. En ik ben echt jaloers op dat hemd. Ik denk dat dat hier ook in de smaak zou vallen :-)
BeantwoordenVerwijderen